galli
Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
galli /ˈɡalːi/
- Furm ar verb gallout en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
-
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :
- — Allas ! Ma mabig kaezh, biken ne c'halli ober an dra-se. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 124.)
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :
- — Penaos e c'halli-te biken dont a-benn da ober ul labour ken burzhudus ? a lâras da Arzhur, o reiñ dezhañ ar votez. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 27.)
- — [...], mar gwelez ac'hanon em sav oc'h penn ar gwele, e c'halli lavaret e yac'hay ar c'hlañvour, hep mar ebet, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 114.)
