gallfont

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gall-, pennrann ar verb gallout, hag an dibenn-ger -font.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gallfont
dre vlotaat	c'hallfont
amreizh	c'hallfont

gallfont /ˈɡal.fɔ̃ɲ(t)/

1. Furm ar verb gallout e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

‘Vel n'hallfont ket em glevet, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 28.)

Ya, met re diweat eo, ne c'hallfont ket tenna, eus fin fons o bouellou, ar per o devoa debret. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 32.)

Stummoù all

• gallint
• gellfont
• gellint

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) pourront ^(fr)
• spagnoleg : (ellas, ellos ; ustedes) podrán ^(es)