gallet
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
gallet /ˈɡa.lːet/
- Anv-gwan-verb ar verb gallout
- gant ar verb-skoazell kaout: merkañ a ra ar galloud-nerzh (evit merkañ ar galloud-darvoud e vez graet gant gallout bezañ graet)
- Ma en divije gallet mestr ar c’hastell lazhañ Levenez, evel e wragez all, e vije bet e dekvet, hag en devije lazhet ugent o lazhañ dek, hag e vije aet neuze da sorser. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 279.)
- — « [...] ; ha c'hoazh ar galloud am eus ne deo netra e skoaz ma vije bet, ma 'm bije bet gallet kaout va ene. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 141.)
- Kaer am-oa kaoud c'hoant d'ober eur skolaer gant ma mab n'em-eus ket gallet ober. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 186.)
- O ! me a zo gwaskennet ; me a soñje din n'em bije ket gallet diwaskenniñ evit ar beure. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 196.)
- gant ar verb-skoazell bezañ
- Ar re-man a oa souezet o welet o doa great an dro d'al liorz hep beza gallet paka ar paotr yaouank. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 49.)
- gant bezañ en doare-divizout:
- ... penaos e fell dit e ve gallet kaout ar peroked-se ...? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 14.)
- Krediñ a ra deoc'h ... e ve gallet kaout ac'hane ar peroked-se? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 15.)
- ... mar be gallet. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 15.)
- Goulennet an dra a garfet, hag ho po, mar be gallet. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 48.)