gellet
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
gellet /ˈɡɛlːet/
- Anv-gwan-verb ar verb gellout
- A-benn ur pennad e voe gellet kaout dezhañ ur c'halir, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 43.)
- Neuze ar roue koz a c'houlennas e penaos en doa gellet digas e wreg ha dont e-unan eus a geid-all — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 81.)
- Gellet he doa dastum ar bruzhunoù en trepas. — (Frañseza Kervendal, Un aod, ur galon, Hor Yezh, 1987, p. 25.)