falveze

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar falvez, pennrann ar verb falvezout, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

falveze /falˈveːze/

1. Furm ar verb falvezout e trede gour unan an amzer dremenet ledan en doare-disklêriañ.
   • [...], abalamour ma ne falveze ket dezho sentiñ ouzh al lezennoù nevez : [...] — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 11.)
   • [...], abalamour ne falveze ket dezho sentiñ ouzh traoù ken diskiant. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 14.)
   • [...] : ne falveze ket dezhañ e vije skuilhet evitañ berad gwad hini anezho. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 18.)
   • Doue a falveze dezhañ digoll, [...], ar venec'h eus ar boan o doa [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 34.)
   • Ne falveze dezhañ debriñ tamm, re veiet oa e stomok. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 43.)
   • — [...]: c'houi ne falveze ket d'eoc'h kemeret digan-en an dilez euz va c'harg: [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 65.)
   • Marteze te a blijo d'ezan, rak dec'h e falveze d'ezan eur wezenn divalo, ha te evit eur boked, a zo divalo a-walc'h. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 19.)