errue
Neuz
Brezhoneg
- Savet diwar erru-, pennrann ar verb erruout, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
errue /ɛ.ˈryː.e/
- Furm ar verb erruout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- Buhanoc'h eviti n'ec'h ê bet, met evelti ec'h errue d'e ampoent. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 105.)
- [...] : ma gwaz a daole e gazetennoù e-barzh, lavarout a rae atav en defe un dra bennak da lenn c'hoazh enno, da adlenn, da zidroc'hañ, gouzout a ouien e tisoñje, pe ne gave ket amzer da sellout outo ken, kement a gazetennoù a errue gantañ bemdez. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 16.)