egar

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

egar /ˈeːɡar/ hollek gourel

1. Fulor
2. (Dre astenn-ster) C'hoant kreñv ha direizh ; kounnar (dirak un anv-kadarn pe un anv-verb)
   • Ar muntrer a soñj dezhañ en deus graet gant ar bank "un amprest mezhus ha c'hwerv", setu perak emañ gant an egar en em zialañ bremañ. — (Pétros Márkaris, lakaet e brezhoneg gant Alan Botrel, Na baeit ket!, An Alarc'h Embannadurioù, 2014, p. 211.)
   • Pell diouzh egar ar bed garv. HSK, Keridwal,p.18

Troioù-lavar

• en egar : fuloret
• mont en egar

Troidigezhioù

• galleg : colère ^(fr) , furie ^(fr)