fulor

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

fulor /ˈfyːlɔr/ hollek gourel (liester : fulorioù)

1. Imor taer a sav pa vezer drouklaouen-kenañ.
   • Un divinour maleürus, emezañ, a alumas ur fulor estrañch e kalon ar baianed en hon enep. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. ?.)
   • Darvoud sakr ar c'halvar a atizas c'hoazh e gasoni hag e fulor. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 15.)

Gerioù heñvelster

• kounnar

Deveradoù

• fuloriñ

Troioù-lavar

• bezañ fulor en unan bennak : bezañ an imor-se en unan bennak
• mont e fulor : dont an imor-se en unan bennak

Troidigezhioù

• galleg : fureur ^(fr)