duaat
Neuz
Brezhoneg
Verb
duaat /dyˈɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : duaet) (displegadur)
I. verb gwan
- Dont da vezañ duoc'h
- Justina a grizas he zal. Duaat a reas he daoulagad : un arouez anavezet-mat. Edo ar barr-arnev o tont. — (Roparz Hemon, Viktor ha Petronilh, Al Liamm, niv. 387, Gouere - Eost 2011, p. 54.)
- Dont da vezañ teñval gant ar c'houmoul (diwar-benn an amzer)
II. verb kreñv eeun
Troidigezhioù
- galleg : (s')assombrir (fr)
- saozneg : blacken (en)