dizrofomp

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dizro-, pennrann ar verb dizreiñ, hag an dibenn-ger -fomp

Furm verb

dizrofomp /diˈzrofːɔ̃m(p)/

1. Furm ar verb dizreiñ e kentañ gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)

• Hep kemmadur :

<skouer.>

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

− [...]. Ra vo adzavet prim en draonienn an ti a voe diskaret gant an amzer, ma tizrofomp da chom ennan, [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 128.)

"Ya," eme egile, "mes emberr e tizrofomp d'ar Blaenenn." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 37.)

Gerioù heñvelster

• distroimp

Troidigezhioù

• galleg : (nous) retournerons ^(fr)
• galleg : (nous) reviendrons ^(fr)