dizroe

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dizro-, pennrann ar verb dizreiñ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

Furm ar verb dizreiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a) :

[...]; pa chome Herri da zellet en-dro d'ean, ar c'hi a zizroe warnan en eur harzal. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 7.)

Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

Bemnoz e tizroe da Gerdreskenn e-lec'h ma oa o chom gant e wreg hag e bemp bugel, 'barzh an teuskañ eus lochennoù ar vilajenn baour. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 46.)

Gerioù heñvelster

distroe

Troidigezhioù

galleg : (elle)/(il) retournait ^(fr)
galleg : (elle)/(il) revenait ^(fr)