Mont d’an endalc’had

distroe

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar distro-, pennrann ar verb distreiñ, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep distroe
dre vlotaat zistroe
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tistroe
amreizh tistroe

distroe /dis.ˈtroː.e/

  1. Furm ar verb distreiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
Zoken pa zistroe diwezhat-tre. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 27.)
Ha bep noz e tistroe hor c'hanfarded d'ar gêr, kollet ganto boned pe golier glas, ha ken mezv ma veze ret o gwintañ war vourzh gant ar gwindask hag ar poleoù da sevel ar saout hag ar seier glaou. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 103.)

Stummoù rannyezhel

Gerioù enepster

Troidigezhioù