distummañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di- hag ar verb stummañ.

Verb

distummañ /diˈstỹmːã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : distummet) (displegadur)

  1. Lakaat un dra bennak da goll e stumm orin.
    • <skouer.>
  2. Bezañ abeg da neuz distumm unan bennak/un dra bennak
    • <skouer.>
  3. Lakaat un dra bennak da goll e stumm gwirion (diwar-benn an traoù difetis).
    • <skouer.>

distummañ verb gwan

  1. Koll e stumm orin

Deveradoù

Troidigezhioù