orin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Anv-kadarn

orin (liester : orinoù)

  1. Gouenn.
    • Orin un den, ul loen.
  2. Kaoc'h ul loen.

Anv-kadarn

orin (liester : orined)

  1. Den iskis.

Troioù-lavar


Anv-gwan

orin

  1. A zeus eu ul lec'h.
    • Ar vro orin.
  2. Kentañ