displegin
Neuz
Brezhoneg
Furm verb
displegin /disˈpleːɡĩn/
- Furm ar verb displegañ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :
- Ar C'haper, a zisplegin d'eoc'h e zoare, ne oa nag eus Kleden nag eus Plogô ; eus an Enez Sizun e oa ginidik. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 130.)
- « [...]. Karout a rafen gouzout petra a oar va selaouerien diwar-benn ar pezh a zisplegin d'ezho. » — (Roparz Hemon, An Aotrou BIMBOCHET e BREIZH, Skridoù Breizh, eil emb. 1942, p. 39.)
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :
- [...], evel ma tisplegin tuchantik, [...]. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 15.)
Troidigezhioù
- galleg : (je) développerai (fr) , raconterai (fr) , (j')exposerai (fr)
- galleg : (j')expliquerai (fr)