diskennis

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar diskenn-, pennrann ar verb diskenn, hag an dibenn-ger -is

Furm verb

diskennis /disˈkɛnːis/

  1. Furm ar verb diskenn e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
N'ouzon ket zoken hag-eñ e oan dihun pa ziskennis da reiñ digor dezhi. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 47.)
[...], ha goude-ze, a-hed an dalbenn (!), e tiskenniz betek penn ar c'hraou zaout a zo harp ouc'h an ti. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 140.)

Troidigezhioù