dirakout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an araogenn dirak hag an dibenn-ger -out

Furm araogenn

Gour Furm
U1 dirakon
U2 dirakout
U3g dirakañ
U3b diraki
L1 dirakomp
L2 dirakoc'h
L3 dirako
D dirakor

dirakout /diˈrakːut/

  1. Furm an araogenn dirak, displeget en eil gour unan (e brezhoneg Treger)

Stummoù all

Troidigezhioù

Gwelet ivez