dindani

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an araogenn dindan hag an dibenn-ger -i

Furm araogenn

dindani /dĩnˈdãːni/

1. Furm an araogenn dindan, displeget en trede gour unan benel
   • Ar vaouez a glask lakaat he gwaz — ha goude ma vefe diskiantañ den a zo o vale ; — da vevel dindani he devez tro atav da gaout keuz abred pe ziwezhat. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 56.)
   • ...lakit... kement hini a zo e kêr ha war dro da dremen dindani. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 156.)
   • Ur gastolodennad dour a oa war an trebez, e-kreiz an oaled, ha, dindani, daou pe tri etev tan, o vogediñ. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 42.)

Troidigezhioù

• galleg : en-dessous d'elle ^(fr) , sous elle ^(fr)