Mont d’an endalc’had

dimezan

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dimez-, pennrann ar verb dimeziñ, hag an dibenn-ger -an

Furm verb

dimezan /diˈmeː(z)ãn/

  1. Furm ar verb dimeziñ e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
— Mad ! eme ar verc'h. Mar dimezan-me, emichans, va zad, e lezot ac'hanon da heulia va c'halon : [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 44.)
  • Kompren a ran ha da gompren am eus
    Ma timezan er bloaz-mañ, a-benn bloaz am bo reuz.
    — (SAV niv. 27, Nevez amzer 1943, p. 28.)

Troidigezhioù