digorfet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar digor-, pennrann ar verb digeriñ, hag an dibenn-ger -fet

Furm verb

digorfet /diˈɡorfet/

  1. Furm ar verb digeriñ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
— Bremañ e tigorfet ar c'houfr. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 154.)

Stummoù all

Troidigezhioù