dic'hourde

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dic'hourd-, pennrann ar verb dic'hourdañ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

dic'hourde /diˈɣurde/

  1. Furm ar verb dic'hourdañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Mistr, en he sav, Tekla a zic'hourde he c'hein skuizh o vezañ bet pleget, re bell. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 410.)

Troidigezhioù