c'hoantaat
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn c'hoant hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)
- Da geñveriañ gant ar verb kembraek chwanta.
Verb
c'hoantaat /xwãnˈtɑːt/ (anv-gwan-verb : c'hoantaet) (displegadur)
- c'hoantaat un dra.
- Mazhev a rankas kodianañ hag e voe graet hervez ma c'hoantae Chañ-Mariou. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 63.)
- — Petra a c'hoantaet, ma c'halonig ? Lâret din, ha n'eus forzh petra a c'houlennfet, ho pezo.
— Ne c'hoantaan netra evit bremañ, emezi, nemet ur c'hrank-mor. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 278.) - Petra a fell deoc'h, Aotrou kaezh, n'hallan ket harz' eus an Diaoul kas ho moc'h gantañ, pa c'hoanta anezhe. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 269.)
- Krennlavar: N’eo ket ur c’hement c’hoantaat ha kaout.
- Kanaouenn: An aotrou person en deus c'hoantaet Un anduilhenn bet er moged.
- c'hoantaat ober un dra bennak :
- [...] ; ne lezaz nemed daou e kichen pep dor, en eur gourc'hemenn d'ezho fourra didruez ho baionnettez e kof an hini a c'hoantache kemeret an teac'h. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 277.)
- ‘Vel ma oa chomet e-unan e c'hoantaas mont da vale bro, o soñjañ ankouaat marteze e c'hlac'har. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 175.)
- Unan eus he amezeien, didruez an tamm anezhañ, a c'hoantaas tennañ he douar diganti. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 19.)
- ... ha mar c'hoantaez kaozeal, kaozeomp. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 19.)
Gerioù heñvelster
- kaout c'hoant da ober un dra