bouteg

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

bouteg /ˈbutːek/ gourel (liester : boutegoù, boutigi)

1. Doare paner oberiet gant aozilh peurliesañ, a dalvez da endalc'her evit al labourioù war ar maez.
   • Anna Riou, ar gouezierez, en ur dennañ an dilhad berv diwar an tan evit o lakaat er bouteg a-benn diskenn ganto d' ar poull, a selle outañ a-gorn. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 25.)
2. Doare paner vras a zouger ouzh ar c'hein, war-bouez brikoloù
   • Goude beza bet var ho zro epad ann deiz, Iann a iea da gesta evitho dioc'h ann noz, eur boutek ganthan var he gein hag eur pod e peb dorn. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 170.)

Deveradoù

• boutegad
• boutegañ
• bouteger

Gerioù kevrennek

• bouteg-douar

Troioù-lavar

• mont ouzh ar bouteg : kaout darempredoù rev
• ober ar bouteg : kaout darempredoù rev

Troidigezhioù

• galleg : hotte ^(fr)