blejadenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar blej-, pennrann ar verb blejal, hag al lostger kevrennek -adenn (diwar -ad hag -enn)

Anv-kadarn

blejadenn /blɛˈʒɑːdɛn/ benel (liester : blejadennoù)

1. Bomm mouezh taolet gant ur penn-saout pe gant ul loen heñvelaet ouzh ar saout
2. Garmadenn ur bugel
3. Yudadenn un den
   • Hogen, pa welas lakaat ar fun dindan an arched, ha daou zen o tibradañ ar c'horf evit e ziskenn en toull, e tennas eus e askre ur vlejadenn vraouac'hus. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 17.)
   • Tonton Vernon a laoskas ur vlejadenn. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 66.)
4. Trouz heñvel ouzh ur yudadenn
   • Eur vlejadenn skrijus hag eur strak ! — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 34.)
   • O hejañ he fenn e oa an naer pa voe klevet ur vlejadenn vouzarus a-drek Harry, ma voe graet ul lamm ganto o-daou. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 34.)

Gerioù heñvelster

• beogadenn

Troidigezhioù

• galleg : beuglement ^(fr) , mugissement ^(fr)