afont
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
afont /ˈafːɔ̃ɲ(t)/
- Furm ar verb ober e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (E brezhoneg Treger)
- — Pa eo soetet al louzoù-se, ar pezh am gra souezhet bras, ne welan ket ho pefe netra da ober ken met ober buhez fall d' ho pried ha d' e verc'h, kement ha kement ma 'c'h afont kuit anezhe o-unan : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 172.)
- — [...]. Lemel a rafont al louzoù diganeoc'h, ha goude ho teurel en ur puñs don, ec'h afont gantañ d'ar gêr, buan, hag e lârfont d'o zad penaos e vefont bet betek Rouanez an Hongri. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 91.)
- Pesked a vo fenoz da zibri en ti Izabel, ar vugale n'ac'h afont ket d'o gwele goullo o c'hof. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 56.)