a-unan
Neuz
Brezhoneg
Adverb
a-unan /aˈỹːnãn/
- A-du.
- <Skouer>.
- A-gevret.
- Ober traoù a-unan.
- komz a-unan
- -Eo, eo, eme an dud a-unan... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 232.)
- bezañ a-unan : bezañ a-du an eil gant egile.
- a-unan o-zri war gement-mañ ... — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 21.)
- kanañ a-unan
- mont a-unan d’ar gêr
- [...], tud ar memez bro hag ar memez parrez en em vode, guella ma c'hellent, evit mont a-unan d'ar gear. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 141.)
- Ober traoù a-unan gant unan bennak
- Ur mousc'hoarzh en deus bet o welout Erwan o digouezhout a-unan gant Onenn. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. ?.)