Mont d’an endalc’had

a-blad

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an araogenn a hag an anv-kadarn plad.

Adverb

a-blad /aˈblɑːt/

  1. A-stur gant ur c'horreenn hag a-stok outi ; a-blaen, a-led
  2. Kouezhañ a-blad : kouezhañ a-hed e gorf
  3. Lakaat daou dra a-blad an eil ouzh egile : lakaat daou dra stok-ha-stok
  4. (dre skeudenn-lavar) Lakaat unan bennak, ur vro a-blad : rivinañ unan bennak, ur vro

Troidigezhioù