diwezhataat
Neuz
Brezhoneg
Verb
diwezhataat /diɥe(z)aˈtɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : diwezhataet) (displegadur)
I. verb gwan
- Dont da vezañ diwezhat pe ziwezhatoc'h
- <skouer.>
- Diwezhataat da ober un dra bennak : ober un dra bennak diwezhatoc'h.
- Red e vo dit diwezataad da zond. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 126.)
- (dre skeudenn-lavar) Dont da vezañ diwezhat pe ziwezhatoc'h e spered
- Chesuz ! me a zo diwezad ; war ziwezataad bemdez ez an. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 127.)
Gerioù enepster
II. verb kreñv eeun
Gerioù enepster
- abretaat