zeuis
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus deuis gant ur c'hemmadur dre vlotaat (d → z).
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | deuis |
| dre vlotaat | zeuis |
| amreizh | teuis |
zeuis /ˈzøː.is/
- Furm ar verb dont e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.
- War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :
- Daoust da se, ne zeuis ket a-benn an deiz-se da zibluañ va c'hlujar, ur c'hozh kabiten war al listri-kenwerzh, rak na zoken un diner n'am boa distaget dioutañ. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 11.)