truekoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan truek hag an dibenn-ger -oc'h

Furm anv-gwan

truekoc'h /tryˈekːɔx/

  1. Derez-uheloc'h an anv-gwan truek
    • Setu penaos e varvas an dug a Dintagell, gant ur marv truek, n'en dije ket gellet bezañ truekoc'h : o tifenn an hini a gare a-enep d'e aotrou. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 44.)
  2. Truekoc'h eget :
  3. Truekoc'h evit :
  4. Truekoc'h-truekañ : muioc'h-mui truek

Troidigezhioù