treuzis

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar treuz-, pennrann ar verb treuziñ, hag an dibenn-ger -is

Furm verb

treuzis /ˈtrøːzis/

  1. Furm ar verb treuziñ e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
[...], e saviz euz va c'huz hag e lamchon enn hent braz, hag hen treuziz d'ar red evit mont, abiou penn ti Bielon, adreuz an douarou, varzu koajou Kermenguy, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 136.)

Troidigezhioù