Mont d’an endalc’had

torras

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar torr-, pennrann ar verb terriñ, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

torras /ˈtɔrːas/

  1. Furm ar verb terriñ e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
[...], e tiskennas ha gant un taol sabrenn e torras un askell d'an Egl. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 28.)
A-benn eun nebeut goude, e torras an avel hag e sioulaas ar mor. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 47.)
Yann ar C'herneis a dorras skouarn an alar bras en ur dreiñ douar-lann. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 19.)

Troidigezhioù