tamallo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tamall-, pennrann ar verb tamall, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

tamallo /tãˈmalːo/

  1. Furm ar verb tamall e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
« [...] ! An hini a damallo ac'hanoun hiviziken, e c'houlennin digantañ dont war ar blasenn gant testou ha gant an armou a blijo d'ezañ, ma vezo emgann start, ha gwelet e vo piou a c'hounezo. [...] ? » — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 41.)

Troidigezhioù