goulennin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « goulenn- », pennrann ar verb « goulenn », hag an dibenn-ger « -in ».

Furm verb

goulennin /ɡuˈlɛnːĩn/

  1. Furm ar verb goulenn e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.