sonnaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan sonn hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at).

Verb

sonnaat /sɔ̃ˈnɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : sonnaet).
I. verb gwan

  1. Dont da vezañ sonnoc'h
    • <skouer.>

II. verb kreñv eeun

  1. Lakaat da vezañ sonnoc'h

Troidigezhioù