solieradur

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger savet diwar an anv-kadarn solier hag al lostger kevrennek -adur (diwar -ad hag -ur)

Anv-kadarn

solieradur /soljeˈrɑːdyr/ gourel (liester : solieradurioù)

1. Pezh zo a-uc'h traoñ ur savadur
   • Emaon o kemer ma anal er pempvet solieradur pa glevan Koula o lavarout din: "It tre, emañ dindan difuc'hal." — (Pétros Márkaris, lakaet e brezhoneg gant Alan Botrel, Na baeit ket!, An Alarc'h Embannadurioù, 2014, p. 184.)

Troidigezhioù

• galleg : étage ^(fr)