sizailh

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar ger gallek cisaille.

Anv-kadarn

sizailh /ˈsiːzaʎ/ benel (furm vihanaat : sizailhig, liester : sizailhoù)

1. Benveg da droc'hañ danvez, paper, blev, geot, graet gant div lavnenn staget dre o c'hreiz
   • [...], war e dog, a oa bet troc'het didruez gant un taol sizailh. — (Roparz Hemon, An tri boulomig kalon aour, Al Liamm, 1961, p. 11.)
   • Gant ar c’hemener kenta ez eus eur gaolenn, gant an eil eur sizailh, gant an trede eun nadoz, ha neud gant ar pevare. KBSA 127

Deveradoù

• sizailhañ

Troidigezhioù

• galleg : ciseaux ^(fr)
• saozneg : scissors ^(fr)