Mont d’an endalc’had

silañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus sil hag -añ.

Verb

silañ /ˈsiːlã/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Lakaat un dra bennak da dremen dre ur sil evit dispartiañ un elfenn anezhañ pe meur a hini dioutañ.
    silañ yod
    silañ ar yod dre lost he hiviz : espern, bezañ pizh
  2. Lakaat un dra bennak da vont e-barzh un dra all gant aked pe didrouz.

silañ verb gwan

  1. Mont e-barzh un dra bennak a-nebeudoù, tremen gant poan.
    • A-nebeudoù evel se e sile en e eñvor, en e spered, nerzh ha furnez, holl c’hened e vamm-bro ; arabat eo ankounac’haat he zechoù, he sioù, he youloù mat pe fall. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 52.)
    • Mar tarempredomp anezhañ, en stad vat, e silo en hon diabarzh ur sklêrijenn trec'h da holl vougennoù ar bed ; un nerzh da bareañ hon holl goulioù. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 190.)
  2. silañ: dre verrdro, silañ ar yod dre lost he hiviz :

en em silañ verb emober

Deveradoù

Troidigezhioù

Lakaat un dra bennak da tremen dre ur sil
Lakaat un dra bennak da vont e-barzh un dra all gant aked pe didrouz
Mont didrouz en ul lec'h bennak