seven

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger krennvrezhonek seven[1], « bras », « yac'h », « kreñv », da dostaat ouzh an anv-divoutin henvrezhonek Seman deveret eus saff, « sav ».[2]

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen seven
Derez-uheloc'h sevenoc'h
Derez-uhelañ sevenañ
Derez-estlammiñ sevenat

seven /ˈseːvɛn/

  1. A ra gant reolennoù ar sevended, an dereadegezh, a zouj da reolennoù ar gevredigezh.
  • Eur pôtr renket mad e oa ha seven ouz an oll ; mad da labourad ha dizamant ouz e gorv ; bemdez e veze wardro park ha lanneg troad ha troad gand e yontr. — (A. Gwir., pôtr ha plah yaouank, Bleun-Brug niv. 95, Kerzu 1956, p. 2.)
  1. A zo diorroet e sevenadur.
    • Ar ger gouren, implijet e brezhoneg evit envel ur pegad etre daou zen, en deus doare da vezañ bet anavezet mat gant pobloù seven amzerioù kozh an Europ, o vezañ ma talveze neuze da lavarout ar gurunenn pe ar priz a veze roet d'ar gourener en deveze bet an trec'h. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 34.)

Gerioù enepster

Deveradoù

Troiennoù keñveriañ

Troidigezhioù

(1)

(2)

Daveoù

Roll an daveoù :


Saozneg

Etimologiezh

Eus ar ger hensaoznek seofon, eus ar ger protogermanek *sebhun, eus ar ger protoindezeuropek *septḿ̥.

Anv-kadarn

seven /ˈsɛv.ən/

  1. Seizh.

Anv-gwan pegementiñ

seven /ˈsɛvən/

  1. Seizh.

Distagañ