dizamant

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar di- ha damant.

Anv-gwan

dizamant

  1. hep damant, didruez; hep damantiñ, hep marc'hata
  2. digas (ouzh tra pe dra)
    • Eur pôtr renket mad e oa ha seven ouz an oll ; mad da labourad ha dizamant ouz e gorv ; ... — (A. Gwir., pôtr ha plah yaouank, Bleun-Brug niv. 95, Kerzu 1956, p. 2.)

Adverb

dizamant

  1. En un doare didruez.
    • Mar larez ur ger ken, leanez gast ha laer Ec'h aio ma botez didamant ouzh ho revr. Louis Eunius 571-572 (Dislavar zo etre "larez ha "ho".)


Deveradoù