sentiñ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Amprestet digant al latin : sentīre, a zo deuet e ster da vezañ « klevet » e romaneg. Ar memes keñver a zo e latin etre oboediō hag audiō.[1]
Verb
sentiñ /ˈsẽntĩ/ verb gwan ha verb kreñv dieeun (anv-gwan-verb : sentet) (displegadur)
- Ober diouzh ar pezh a vez gourc'hemennet.
- War e veno, Baskig eo a oa kaoz dezhañ da rankout sentiñ e palez ar roue e-lec’h bezañ digabestr er gêr o redek ar gedon. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 50.)
- Sentiñ ouzh unan bennak Ober diouzh gourc'hemennoù unan bennak.
- Soublit ho penn ha sentit ouzhin. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 13.)
- Sentiñ a ra an avel ouzh galvadenn an hudour. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 77.)
- An dud deskadurez hag arhant dezo peurvuia o klask lakaad an troher-buzug ma 'z eo da blega dezo ha da zenti outo. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 20.)
Gerioù heñvelster
Gerioù enepster
Troioù-lavar
Troidigezhioù
- afrikaans : gehoorsaam (af)
- alamaneg : folgen (de) , befolgen (de) , gehorchen (de)
- daneg : adlyde (da)
- esperanteg : obei (eo)
- faeroeg : akta (fo) , vera lýðin (fo)
- galleg : obéir (fr)
- gresianeg : υπακούω (el) (ipakúo)
- ido : obediar (io)
- italianeg : ubbidire (it)
- katalaneg : obeir (ca) ; creure (ca)
- kembraeg : ufuddhau (cy)
- latin : obedio (la) , pareo (la)
- nederlandeg : gehoorzamen (nl)
- norvegeg : adlyde (no)
- papiamento : obedesé
- perseg : اطاعت کردن (fa)
- poloneg : być posłusznym (pl)
- portugaleg : obedecer (pt) , observar (pt)
- saozneg : to obey (en) , to comply (en) , to abide (en) , to abide by (en)
- spagnoleg : obedecer (es)
- svedeg : hörsamma (sv) , lyda (sv) , åtlyda (sv)
- turkeg : itaat etmek (tr)
Daveoù
Roll an daveoù :