pareo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar pare-, pennrann ar verb pareañ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

pareo /paˈreːo/

  1. Furm ar verb pareañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
Kenta medesin. — Hag a gollan ! nan, n'o c'hollan ket, rak me lavar me e pareo, dre gaer pe dre heg ; [...]. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 24.)
— O ! n' it ket, mamm, N' it ket ! N' it ket !... Me bareo... Ne fell ket din kaout medisin war va zro. Me a bareo, mamm. N' it ket !... — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 79.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù