plac'heta

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn plac'hed hag al lostger -a, gant ur c'hemmadur dre galetaat.

Verb

plac'heta /plaˈɣetːa/ verb gwan (anv-gwan-verb : plac'hetaet) (displegadur)

1. Redek ar plac'hed.
   • Soner ebet ne gavas re-hir an amzer : darn a stagas da blac'heta, darn all a rae bemdeiz ur reorad, ha netra aesoc'h evit an neb en deveze darempred gant tud ar gêrbenn, rak plijout a rae d'ar re-mañ o bannac'h, ha pa veze huchet warnoc'h Skold ! en ur sevel d'ho yec'hed ur werenn d'an nec'h, e veze ret deoc'h lonkañ en un alanad forzh petra 'veze diskennet deoc'h, bier, gwin, pe hini-kreñv ar vro, un dra n'eo ket gwell vlazet mat, met nerzh a zo ennañ, pa lavaran. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 165.)

Gerioù heñvelster

• merc'heta

Deveradoù

• plac'hetaer

Troidigezhioù

• galleg : courir les filles ^(fr)