peurlavare

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar peurlavar-, pennrann ar verb peurlavaret pe peurlavarout, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

peurlavare /pœrlaˈvɑːre/

  1. Furm ar verb peurlavaret/peurlavarout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
D'ar mare dres ma peurlavare ar gerioù diwezhañ-se, e teuas tre Marzhin. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 41.)

Troidigezhioù

  • galleg : (elle)/(il) (fr)