mougin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar moug-, pennrann ar verb mougañ, hag an dibenn-ger -in

Furm verb

mougin /ˈmuːɡĩn/

  1. Furm ar verb mougañ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
« [...]. Pe e vougin kent diraez an aod. [...]. » — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 274.)

Troidigezhioù