mont d'ar gêr

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar verb mont hag an droienn d'ar gêr.

Troienn verb

mont d'ar gêr /Distagadur ?/

1. Mont d'al lec'h ma emeur o chom.
   • Ar roue kozh a rankas mont d'ar gêr er mare-se, hag a lâras da dri pe bevar mevel mont gant kerden betek ar briñsed e-tal puñs kozh ar c'hoad. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 17.)
   • « Pa 'z eo gwir », emezañ, « eo bet hardizh a-walc'h evit dont amañ, e-unan, en-noazh, e-pad an noz, e c'hell ivez 'michañs mont e-unan d'ar gêr bremañ pa 'z eo deiz ha pa eus dilhad en-dro dezhañ. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 109.)

Gwelet ivez

• deomp d'ar gêr

Troidigezhioù

• galleg : aller à la maison ^(fr) , rentrer chez soi ^(fr)