liard

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

liard /ˈliːart/ gourel (liester : liarded, liardoù)

1. (Gwechall) Pezh moneiz a dalveze ur c'hard eus ur gwenneg
   • Pa zistroit, goude an oferenn, ho kalonoù a frailhfe, mar ve (?) ret deoc'h reiñ ul liard d'ar beorien a zo e-kichen dor an iliz ; [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 104.)
   • Evit an tad da vezañ avarisius, avarisiusoc'h c'hoazh e oa ar mab, a vije marvet, mar vije (?) bet kollet dezhañ ul liard. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 106.)
   • — Ne lakin ket ul liard ouzhpenn, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 173.)
   • Mevelien ar vro-mañ ne dalvezont ket daou liard toull! — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 207.)
2. (Dre astenn-ster) Sammad arc'hant dister-tre:
   • ul liardig, ul liard toull.

Deveradoù

• liardad
• liardig

Troioù-lavar

• koustañ, talvezout ul liard toull : talvezout netra
• ober ul liard gaou ouzh unan bennak : ober an disterañ gaou ouzh unan bennak
• paeañ blank ha liard : paeañ penn-da-benn

Rimadelloù

• Bonjour, Madam'
  Daou liard an tamm,
  Daou liard an oñs,
  Hag ho fri em foñs ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 367.)

Troidigezhioù

• galleg : liard ^(fr)