lakae
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar laka-, pennrann ar verb lakaat, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
lakae /la.ˈkɑː.e/
- Furm ar verb lakaat e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- Kentañ am boa d'ober a oa evañ ur banne dour da derriñ ar sec'hed am lakae da zideota gant an derzhienn a zeve din va c'hreiz. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 22.)
- C'hwi a boke d'ar sant, c'hwi a lakae ur gwennegig bennak er c'hef ha setu c'hwi pareet diouzh an droug dent. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 34.)
- [...], met ar pezh a lakae ur samm war galon mamm Jampi a oa gwelout he mab tuet en un doare iskis da lonkañ soñjoù. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 12.)
- Met war al labour ne oa ket rust 'vat ha Tourbin ne baee anezhañ nemet hervez e c'hwezenn, pezh a lakae egile, daonet e vije tout, da fuloriñ ha da glask afer ouzh an eilmestr. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all..., Mouladurioù Hor Yezh, 1988, p. 103.)
Stummoù rannyezhel
Troidigezhioù
- galleg : (elle)/(il) appliquait (fr) , apposait (fr) , fixait (fr)
- galleg : (elle)/(il) attribuait (fr)
- galleg : (elle)/(il) faisait faire
- galleg : (elle)/(il) mettait (fr)
- galleg : (elle)/(il) supposait (fr)
- galleg : (elle)/(il) transformait (fr)