deve

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dev-, pennrann ar verb deviñ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

deve /ˈdeːve/

  1. Furm ar verb deviñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Kentañ am boa d'ober a oa evañ ur banne dour da derriñ ar sec'hed am lakae da zideota gant an derzhienn a zeve din va c'hreiz. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 22.)

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù


Italianeg

deve