kustumas

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kustum-, pennrann ar verb kustumiñ, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

kustumas /kysˈtỹmːas/

1. Furm ar verb kustumiñ e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• Hep kemmadur :

[...] ha, tamm ha tamm, e kustumas an dud hen gwelout eno. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 298.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) (s')accoutuma ^(fr) (à)